15 en 16 augustus 2010 Olkhon

We zitten op Olkhon, een groot eiland in het nog grotere Baikalmeer. Zoals de meesten van jullie zullen weten is dit het grootste zoetwater bassin ter wereld. In oppervlakte is het kleiner dan de grote meren in de Verenigde Staten en Canada, maar qua inhoud is het wel groter.
We hebben gisteren een aantal foto’s gemaakt aan het meer.

Daarna heeft iedereen wat anders gedaan. ‘s Avonds hebben we met bijna iedereen bij elkaar op onze kamer gezeten en de afgelopen weken ‘geëvalueerd’.
Zoals gebruikelijk binnen de groep, was dit weer zeer gezellig. Vanochtend rond 5.30 zijn Joris en Dafne vertrokken om de eerste afvaart van de ferry te halen. Joris moet vanavond al op de trein zitten richting Moskou. Hij zal dus vanaf nu de reis alleen verder maken. We zullen hem zeker gaan missen, onze Belg. Morgen gaan de Vladivostokgangers al naar Irkutsk, de Baikalgangers blijven nog een nacht langer op Olkhon. We zullen ze dus nog een avond gaan zien in Irkutsk, daarna scheiden onze wegen dus echt.

Vandaag 16 augustus zou ik samen met Leon en Hester gaan fietsen. Ik besluit op het laatste moment niet mee te gaan en toch maar mijn rust te nemen. De aankomende twee weken zullen waarschijnlijk al een aanslag genoeg zijn op mijn gestel. Morgen gaat het naar Irkutsk, daar blijven we twee nachten. Vanaf dan zullen we 10 dagen achter elkaar op de motor zitten, met als laatste dag bijna 800 km om in Vladivostok te komen.