13 augustus 2010 Kansk – Sayansk

Door Hester

Spoorwegen, politie en modderbaden
Dafne beschreef het als een uitdaging om niet door de politie aangehouden te worden. Vandaag was ook ik aan de beurt. Het is vrijdag de dertiende, zullen we maar denken. Op een hobbelige weg heb ik zojuist een politieauto rechts ingehaald. Het is zo’n weg waar alle regels komen te vervallen en iedereen z’n eigen vlakke route probeert te zoeken. We komen bij een spoorwegovergang waar een lange trein voorbij rijdt. Motorrijders zouden geen motorrijders zijn als ze dan niet vooraan gingen staan, toch? Over afwisselend asfalt (met gaten) en onverharde hobbelwegen rijden we verder totdat een politieauto probeert me in te halen. Op dit wegdek heeft hij er erg veel moeite mee. Uiteindelijk komt hij me toch voorbij en maant me tot stilstand. Nou zullen we het beleven. Hij vraagt mij om papieren. In alle rust trek ik m’n handschoenen uit, zet ik m’n helm af en rits ik m’n jas open. Nadat ik hem een roze papiertje heb gegeven maant hij mij en Leon om naar de auto te komen. Hij pakt zijn boekje met verkeersregels en wijst aan wat we fout hebben gedaan. We mochten de rij voor de spoorwegovergang niet links passeren. FOEI. We houden ons van de domme en begrijpen hem niet. We zeggen dat we het niet weer zullen doen en na lang aanhouden mogen we verder rijden. Opgelucht stop ik m’n rijbewijs weer terug.
De agent zal onze motoren wel vies hebben gevonden. De Russen zijn heel hard bezig om de doorgaande weg te verbeteren, verbreden en te asfalteren. Niet overal blijft de oude weg beschikbaar. Op sommige plekken is er een modderpad als omleiding. Een aantal kilometers eerder wordt dat wel heel letterlijk. Diepe plassen zie ik voor me. Ik kan maar één oplossing bedenken: knieën aan de tank, goed kijken waar ik naar toe moet en doorrijden. Dat ik diep door een plas duik hoort er dan bij. Het is me gelukt. Van de hele groep heb ik de meest vieze motor.  Dat ik er vies maar ongeschonden doorheen ben gekomen geeft me vleugels. Samen met m’n motor dans ik over de resterende hobbelkilometers verder naar Sayansk.

Door Ruud

Door wederom een uur tijdverlies, omdat we de klok alweer een uur vooruit moeten zetten, we zitten nu op + 7uur met Nederland, plus een relatief laat vertrek, komen we rond 21.00 uur aan in Sayansk. Nadat we hebben ingechecked en ons hebben gedouched gaan we met taxi’s naar een eetgelegenheid annex bar / nachtclub.
Nadat we hebben gegeten, blijven Joris, John en ik achter om eens te bekijken wat er zoals loos is tijdens de nachtelijke uurtjes. Om de één of andere duistere reden zijn hier geen foto’s van.